Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο Συναξαριστή του αναφέρει ότι ο Άγιος Κύριλλος έζησε επί βασιλείας Θεοδοσίου του Μικρού και γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.Χ. Ανεψιός του αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεοφίλου ο Κύριλλος,έλαβε μεγάλη θεολογική μόρφωση,ώστε έγινε κατόπιν διάδοχος του θείου του,στον αρχιεπισκοπικό θρόνο Αλεξανδρείας.Όταν έγινε η Γ'Οικουμενική Σύνοδος το 431 μ.Χ.στην Έφεσο,ο Κύριλλος υπήρξε πρόεδρος αυτής και συνετέλεσε να γκρεμιστούν οι κακοδοξίες του δυσεβούς Νεστορίου,για το πρόσωπο της υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.Με πολλά πνευματικά κατορθώματα στο ενεργητικό του,ο Κύριλλος παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του στον Κύριο την 27η Ιουνίου του 444 μ.Χ.,αφού πατριάρχευσε για 32 περίπου χρόνια.Εκείνο,όμως,που χαρακτήριζε ιδιαίτερα τη ζωή του Αγίου Κυρίλλου,ήταν η αρετή του,που μας θυμίζει τους λόγους του σοφού Παροιμιαστή,ότι η "δικαιοσύνη άμωμους ορθοτομεί οδούς".Η αρετή,δηλαδή,χαράσσει άψογο και ευθύ το δρόμο των ανθρώπων.
Και έπειτα,"ο πεποιθώς τη εαυτού οσιότητι δίκαιος",που σημαίνει,εκείνος που στηρίζεται στην αρετή και την αγνότητα της καρδιάς,θα είναι δίκαιος και ευλογημένος μπροστά στο Θεό. Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Ως κύρος ουράνιον, θεολογία η ση, βραβεύει εν Πνεύματι, τη Εκκλησία Χριστού, την χάριν την ένθεον συ γαρ καθυπογράψας, της Τριάδος την δόξαν, μύστης της Θεοτόκου, και υπέρμαχος ώφθης, παρ' ης λαμπρώς δεδόξασαι, Ιεράρχα Κύριλλε.
Κοντάκιον Ήχος πλ. β'. Την υπέρ ημών
Άβυσσον ημίν, δογμάτων θεολογίας, έβλυσας σαφώς, εκ των πηγών του Σωτήρος, τας αιρέσεις κατακλύζουσαν μακάριε, και το ποίμνιον αλώβητον, τρικυμίαις διασώζουσαν, των περάτων και γαρ Όσιε, υπάρχεις καθηγητής, ως τα θεία σαφών.
