Πρώτα από όλα, τα άτομα αυτά φτάνουν στο σημείο του έσχατου πόνου και στη συνέχεια ακούνε το γιατρό να ανακοινώνει το θάνατό τους. Έπειτα ακολουθεί ένας ενοχλητικός θόρυβος και ξαφνικά εκείνοι βρίσκονται σε ένα τούνελ όπου κινούνται με ιλλιγγιώδη ταχύτητα. Όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι,κάποια στιγμή έρχονται σε επαφή με αγαπημένα οικογενειακά και φιλικά τους πρόσωπα τα οποία έχουν πεθάνει.
Σε αυτό το μέρος αισθάνονται τόσο καλοδεχούμενοι λουσμένοι με μία αγάπη πέρα από τη φαντασία τους. Κάποια σιγμή, εμφανίζεται μία λάμψη φωτός και ξαφνικά στα αυτιά τους ηχούν ερωτήσεις που καθεμία από αυτές αφορά ένα γεγονός της ζωής τους. Έτσι η ζωή τους περνάει μπροστά από τα μάτια τους σαν ταινία μικρού μήκους. Και τότε, έρχεται το σημείο της κρίσης, όπως το αποκαλούν. Είναι η στιγμή που κάποιος τους λέει ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψουν...
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το άτομο θέλει να μείνει σε αυτήν την νιρβάνα.Οι περισσότεροι επιστρέφοντας δηλώνουν οτι ήθελαν πάρα πολύ να μείνουν εκεί ενώ συχνά υποστηρίζουν οτι δεν φοβούνται πια το θάνατο.
Μήπως τελικά όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην πραγματικότητα περιγράφουν τον Παράδεισο; Και εάν αποδείξουμε την ύπαρξη του Παραδείσου, θα έχουμε αυτόματα αποδείξει και την ύπαρξη της σκοτεινής εναλλακτικής του πλευράς, της Κόλασης;
Η πιθανότερη απάντηση είναι "ναι"! Η ανακάλυψη του Παραδείσου σχεδόν εγγυάται την ύπαρξη του αντιθέτου του: είτε λέγεται Άδης, είτε βασίλειο του διαβόλου ή Κόλαση.
Στις περιθανάτιες εμπειρίες, αν και η πλειοψηφία περιγράφει μια ευχάριστη "παραδεισένια" αίσθηση, δεν είναι λίγες και οι μαρτυρίες ανθρώπων που βρέθηκαν σε ένα απαίσιο μέρος, εκλιπαρώντας κάποιος να τους βγάλει από εκεί μέσα. Και η επιστροφή στα εγκόσμια είναι ακόμα πιο οδυνηρή διαδικασία γιατί το σώμα σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται αρκετό χρόνο για να αναρρώσει πλήρως. Άραγε μπορούμε να υποθέσουμε οτι όλοι αυτοί μεταφέρονται έστω και στιγμιαία στην Κόλαση;
http://eiskapernaoum.blogspot.com
