Στη Δανία, το Χριστουγεννιάτικο δείπνο σερβίρεται τα μεσάνυχτα της Παραμονής των Χριστουγέννων. Όλοι περιμένουν με ανυπομονησία το πρώτο πιάτο που είναι η παραδοσιακή πουτίγκα ρυζιού μέσα στην οποία υπάρχει κρυμμένο μόνο ένα αμύγδαλο. Όποιος βρει το αμύγδαλο θα είναι τυχερός για όλη την υπόλοιπη χρονιά. Ο Άη Βασίλης στη Δανία είναι γνωστός ως «Γιουλεμάντεν» (Julemanden) και καταφθάνει, φορτωμένος με ένα μεγάλο σάκο πάνω σε ένα έλκηθρο που το σέρνει ένας τάρανδος. Τα ξωτικά που τον βοηθούν σε αυτές τις Χριστουγεννιάτικες «αγγαρείες» ονομάζονται «Γιουουλ Νισσε» (Juul Nisse) και πιστεύεται ότι ζουν σε σοφίτες. Για να τα καλοπιάσουν, τα παιδιά αφήνουν πιατάκια με γάλα ή πουτίγκα και χαίρονται όταν το πρωί των Χριστουγέννων ανακαλύπτουν ότι τα έχουν πάρει.
ΙΝΔΙΑ
Ο πληθυσμός της Ινδίας αποτελείται κυρίως από Ινδουιστές και Μουσουλμάνους γι' αυτό και τα Χριστούγεννα δεν γιορτάζονται επισήμως. Ωστόσο, όλοι περιμένουν αυτή την εποχή του χρόνου για να ανταλλάξουν δώρα και να δώσουν μπαξίσι (baksheesh) στους φτωχούς της χώρας. Στην Ινδία, οι Χριστιανοί στολίζουν δέντρα μάνγκο ή μπανανόδεντρα και μερικές φορές στολίζουν και τα σπίτια τους με φύλλα μάνγκο. Σε ορισμένες περιοχές της Ινδίας χρησιμοποιούν μικρά λυχνάρια για την διακόσμηση, τα οποία τοποθετούν στην άκρη της στέγης ή στον τοίχο. Οι εκκλησίες στολίζονται με ποϊνσέτιες και κεράκια για τη λειτουργία της Παραμονής των Χριστουγέννων. ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Για τους Ιρλανδούς, η περίοδος των Χριστουγέννων είναι περισσότερο περίοδος θρησκευτικής κατάνυξης παρά διασκέδασης. Η φάτνη κυριαρχεί στα περισσότερα σπίτια και υπάρχουν ελάχιστα Χριστουγεννιάτικα δέντρα. Την Παραμονή των Χριστουγέννων ένα διαδεδομένο έθιμο είναι αυτό της τοποθέτησης ενός κεριού στο παράθυρο, στολισμένο με πρασινάδα, το οποίο πιστεύουν ότι βοηθά την Αγία Οικογένεια ή οποιονδήποτε φτωχό να βρει το δρόμο του. Μετά το δείπνο, το τραπέζι στρώνεται με ψωμί και γάλα και η πόρτα μένει ξεκλείδωτη ως ένδειξη της φιλοξενίας που προσφέρει η οικογένεια στην Παναγία, τον Ιωσήφ και τον μικρό Χριστό. Η μοναδική εορταστική νότα είναι η πουτίγκα που έπεται του δείπνου. Στις αρχές Δεκεμβρίου φτιάχνουν τρεις πουτίγκες, μία για τα Χριστούγεννα, μία για την Πρωτοχρονιά και μία για την Δωδέκατη Νύχτα. Την ημέρα του Αγ. Στεφάνου τελείται το κυνήγι του τρυποφράκτη, ένα παλιό, φασαριόζικο έθιμο κατά το οποίο τα αγόρια τριγυρνούν από σπίτι σε σπίτι με έναν τρυποφράκτη περασμένο σε ένα ξύλο (σήμερα ο τρυποφράκτης δεν είναι αληθινός), τραγουδούν το παραδοσιακό τραγούδι και ζητούν κεράσματα.
ΡΟΥΜΑΝΙΑ
Σύμφωνα με την παράδοση στη Ρουμανία τα παιδιά πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι λέγοντας τα κάλαντα και απαγγέλοντας ποίηση και μύθους καθόλη τη διάρκεια της Χριστουγεννιάτικης περιόδου. Ο αρχηγός κουβαλά το «στεάουα», ένα μεγάλο ξύλινο αστέρι τυλιγμένο σε γυαλιστερό χαρτί και διακοσμημένο με καμπανούλες και έγχρωμη κορδέλα. Η εικόνα της Αγίας Οικογένειας τοποθετείται στο κέντρο του αστεριού και όλο μαζί προσάπτεται σε ένα ξύλινο κοντάρι
