Ο Άγιος Ταρσίζιος,πού σε νεαρή ηλικία μαρτύρησε στην Ρώμη τον καιρό πού ήταν αυτοκράτορες ο Ουαλεριανός και ο Γαλιηνός,ήταν μαθητής του Αγίου ιερομάρτυρος Στεφάνου.Από μικρός βρισκόταν κοντά στη Θεία Λατρεία και βοηθούσε τούς ιερείς στο έργο τους.Κάποτε,πού είχε ξεσπάσει μεγάλος διωγμός εναντίον των χριστιανών, εμπιστεύθηκαν στον μικρό Ταρσίζιο τα Τίμια Δώρα να τα μεταφέρει στους συλληφθέντες, μελλοθάνατους χριστιανούς.Στον δρόμο τον περικύκλωσαν ειδωλολάτρες και του ζητούσαν να τούς παραδώσει αυτά πού έκρυβε στο στήθος του.Εκείνος αρνήθηκε σθεναρά και αυτοί τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου.Σε κάποια στιγμή σκύβοντας για να πάρουν αυτά πού έκρυβε,διαπίστωσαν ότι τα τίμια Δώρα είχαν εξαφανιστεί θαυματουργικά και στα χέρια του Αγίου είχε μείνει μόνο το μαντήλι πού τα είχε τυλίξει.Οι χριστιανοί παρέλαβαν το λείψανό του και το τοποθέτησαν στην κατακόμβη του Αγίου Καλίστου.Απολυτίκιο.Ήχος γ’.Θείας πίστεως.
Θείω έρωτι εμπεπλησμένος,Δώρα τίμια εν κόλποις φέρων,το θανείν υπέρ τούτων αιρούμενος,και ανόμοις μη προδώσας τον Κύριον,ανεδείχθης μαρτύρων το καύχημα, ω Ταρσίζιε,της Ρώμης το βλάστημα,και νέων παίδων χριστιανών αγαλλίαμα,ικέτευε Χριστόν τον Θεόν,σωθήναι τας ψυχάς ημών.
