Πόσο εύκολο να ζω μαζί σου, Κύριε!Πόσο εύκολο να πιστεύω σε Σένα!
Όταν ο νους μου ψάχνει απεγνωσμένα
ή ατονεί μες την παραζάλη,
όταν κι ο πιο έξυπνος ανάμεσά μας
δεν μπορεί να δει πέρα απ’ αυτό το βράδυ,
μη ξέροντας τι να κάνει αύριο –
Συ μου στέλνεις τη φώτιση να γνωρίζω
ότι υπάρχεις
και ότι θα φροντίσεις να μη χαθούν όλα τα μονοπάτια της αγαθότητός Σου.
Απ’ την κορφή της κοσμικής δόξας
κοιτάζω με δέος πίσω
στις μέρες τις χωρίς ελπίδα – σ’ εκείνο το μέρος,
απ’ όπου μπορούσα να στέλνω στην ανθρωπότητα
ένα καθρέφτισμα των ακτίνων Σου.
Κι όσο χρόνο χρειαστώ ακόμη
θα μου τον δώσεις.
Κι ό,τι δεν κατορθώσω
σίγουρα θα το έχεις παραχωρήσει σε άλλους.
