Δείπνον άρτον και όχι άζυμα.
Ο Μυστικός Δείπνος έγινε την Μ. Πέμπτη δύο ημέρες πριν από το Σάββατο (Πάσχα των Εβραίων).Η διάρκεια της ημέρας είναι από εσπερινό σε εσπερινό. Η διάρκεια των αζύμων ήταν επτά ημέρες και άρχιζε αφ' εσπέρας της παραμονής του Πάσχα, δηλαδή την Μ. Παρασκευή το βράδυ."Τη δε πρώτη των αζύμων" (Μάρκ.ΙΔ΄12) δηλαδή, μία ημέρα πριν από τα άζυμα, την Μ.Πέμπτη το βράδυ έγινε ο Μυστικός Δείπνος, "και εσθιόντων αυτών λαβών ο Ιησούς ΑΡΤΟΝ (και όχι άζυμον) ευλογήσας έκλασε και έδωκεν αυτοίς (στους μαθητάς) (Μάρκ.ΙΔ΄ 22).
ΑΡΤΟΝ έφαγαν εις τον Μυστικόν Δείπνον ψωμί με ζύμη ζυμωτό και όχι άζυμα. Τα άζυμα άρχιζαν την άλλη ημέρα την Μ. Παρασκευή το βράδυ προς Σάββατον σύμφωνα με τον Μωσαϊκόν Νόμον (Έξοδος ΙΒ΄Κεφ.). Αφού έφαγαν "και υμνήσαντες εξήλθον εις το όρος των ελαιών και από εκεί έρχεται μετά των μαθητών του εις χωρίον λεγόμενον Γεσθημανή, και αφού προσευχήθη, έρχεται ο Ιούδας και μετ' αυτόν όχλος πολύς" (Μάρκ.ΙΔ΄26-43), τον συλλαμβάνουν και τον πηγαίνουν στον αρχιερέα Καϊάφαν, "Πρωίας δε γενομένης (Μ. Παρασκευή πρωί) συμβούλιον έλαβον πάντες οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού κατά του Ιησού ώστε θανατώσαι αυτόν και δήσαντες αυτόν απήγαγον και παρέδωκαν αυτόν Ποντίω Πιλάτω τω ηγεμόνι" (Ματθ. ΚΖ΄Ι-2).
Όταν την Μ. Παρασκευή το πρωί πήγαν τον Ιησούν στον Πιλάτο, οι αρχιερείς δεν "εισήλθον εις το πρετώριον, ίνα μη μιανθώσιν, αλλ' ίνα φάγωσι το Πάσχα" (Ιωάν.ΙΗ΄28), που άρχιζε το βράδυ της Μ. Παρασκευής προς Σάββατον.
Η Μ. Παρασκευή ήταν παραμονή του Πάσχα των Εβραίων. Τα άζυμα, το αρνί και τα πικρά χόρτα, σύμφωνα με τον Μωσαϊκόν Νόμον (Έξοδος ΙΒ΄Κεφ.) τα έτρωγαν την Παρασκευή το βράδυ προς Σάββατον. Απαγορεύετο από τον Νόμον η βρώσις των αζύμων πριν από το βράδυ της Παρασκευής.
Επομένως, ο Χριστός ΔΕΝ συνέφαγε μετά των μαθητών του το Νομικόν Πάσχα των Εβραίων, αλλά το "ΚΑΙΝΟΝ Πάσχα" το Νέον Πάσχα. Αυτό φαίνεται και από το ότι στο Νομικό Πάσχα (Έξοδος ΙΒ΄Κεφ.) δεν αναφέρεται η πόσις οίνου, ενώ στον Μυστικόν Δείπνον αναφέρεται η πόσις οίνου. Εκ της αφηγήσεως του Ευαγγελιστού Ιωάννου προκύπτει ότι ο Μυστικός Δείπνος εγένετο "προ της εορτής του Πάσχα", οπότε δεν υπήρχαν άζυμα. Ο Κύριος εσταυρώθη την Παρασκευή του Εβραϊκού Πάσχα (Ιωάν.ΙΗ΄28-ΙΘ΄31).
Την παραμονή δε της σταυρώσεώς Του συνέφαγε μετά των μαθητών Του το "ΚΑΙΝΟΝ Πάσχα". Ο Σίμων ο Κυριναίος επιστρέφει εκ του αγρού του, την Μ.Παρασκευή (Μαρκ.ΙΕ΄21). Πώς όμως ο ευσεβής Σίμων ο Κυριναίος θα εργάζετο εις τον αγρόν του, εάν είχε αρχίσει ο εορτασμός του Εβραϊκού Πάσχα;
Ο ευσχήμων Ιωσήφ αγόρασε σινδόνα την Μ.Παρασκευή (Μάρκ.ΙΕ΄46), η πράξις όμως αυτή, μαρτυρεί ότι τα καταστήματα εργάζοντο κανονικά, διότι δεν είχε ακόμη αρχίσει ο εορτασμός του Πάσχα, κατά τον οποίον απαγορεύετο αυστηρώς παν είδος εργασίας.
Αποστολικός κανόνας απαγορεύει τα Ιουδαϊκά, "ει τις επίσκοπος ή πρεσβύτερος ή διάκονος..... νηστεύει μετά Ιουδαίων ή εορτάζει μετ' αυτών ή δέχοιτο παρ' αυτών τα της εορτής ξένια, οίον άζυμα κ.τ.λ. καθαιρείσθω, ει δε λαϊκός είη, αφοριζέσθω".
Η χρήσις των αζύμων από τους καθολικούς είναι αίρεσις. Η χρήσις των αζύμων υπενθυμίζει την αίρεσιν του Απολλιναρίου.
