Ο νεοφανής αυτός Άγιος της Εκκλησίας καταγόταν από το χωριό Βατσουνιά της Θεσσαλίας. Από μικρός είχε την Ιερατική κλίση και επάξια δια της θείας χάριτος,έγινε επίσκοπος Ραδοβυσδίου.Υπήρξε άριστος ποιμενάρχης και δια της θερμής του αγάπης και δια του αγίου παραδείγματος του,στήριζε το ποίμνιό του σε κάθε του ανάγκη.Τακτικά μάλιστα έβγαινε στους αγρούς και ευλογούσε τα ζώα των κτηνοτρόφων.Έτσι οσιακά και δίκαια αφού έζησε,παρέδωσε τη μακαριά ψυχή του στον Θεό την 21 Ιουλίου 1777.Κατά την ήμερα της ανακομιδής των αγίων λειψάνων του,αυτά ευωδίαζαν ουράνιο άρωμα.Μέρος από τα οστά των χεριών του,βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δουσίκου-Τρικάλων.Λέγεται ότι ο Άγιος Παρθενίας υπήρξε ιδιαίτερα θαυματουργός στη θεραπεία ασθενειών των ζώων.Απολυτίκιον.'Ηχος δ'.Ταχύ προκατάλαβε.
Αμέμπτως εβίωσας,εν ταπεινώσει πολλή,Παρθένιε Όσιε και θεϊκών δωρεών,αξίως μετέσχηκας.Όθεν σου την αγίαν,προσπτυσσόμενοι Κάραν,λαμβάνομεν θεραπείας και ψυχών σωτηρίαν διό σε Ιεράρχα,ύμνοις γεραίρομεν.
