Eις τον Σίλαν και Σιλουανόν.Tους κήρυκάς σου Σιλουανόν και Σίλαν,
Σώτερ θανόντας,πώς ακηρύκτους λίπω;
Eις τον Eπαινετόν.
Σε αγαπητόν Παύλος ιστορεί μέγας,
Kαλών απαρχήν της Aχαΐας όλης.
Eις τον Kρήσκεντα και Aνδρόνικον.
Kρήσκης και Aνδρόνικος οι μύσται Λόγου,
Bλέπουσι νυν πρόσωπον του Θεού Λόγου.
Tέσσαρες εξέθανον μύσται Θεοίο εν τριακοστή.
Οι Άγιοι Σίλας,Σιλουανός,Επαινετός,Κρήσκης και Ανδρόνικος,ήταν πέντε από τούς εβδομήκοντα μαθητές του Κυρίου.Όλοι υπηρέτησαν το Ευαγγέλιο του Χριστού.Ο Σίλας φυλακίστηκε μαζί με τον Παύλο στους Φιλίππους της Μακεδονίας.Μετά από πολλούς μόχθους και μακρά πορεία έγινε επίσκοπος Κορίνθου.Ο Κρήσκης,έγινε επίσκοπος Καρχιδονίας και από την θέση αυτή μόχθησε και υπηρέτησε το Θείο Ευαγγέλιο.Ο Σιλουανός,από το αξίωμα του επισκόπου Θεσσαλονίκης,αγωνίσθηκε και βασανίστηκε και αυτός για την πίστη του στον Κύριο.
Με τον ίδιο τρόπο,αγωνίσθηκε και ο Επαινετός σαν επίσκοπος Καρθαγένης.Τέλος και ο Άγιος Ανδρόνικος αγωνίστηκε και βασανίστηκε για την πίστη του στο Ευαγγέλιο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.Απολυτίκιο.Ήχος δ'.Ταχύ προκατάλαβε.
Οι θείοι Απόστολοι,ως ουρανοί λογικοί,την δόξαν αστράψαντες,του κενωθέντος εν γη, συμφώνως υμνείσθωσαν,Κρήσκης Σιλουναός τε,και ο ένθεος Σίλας,άμα συν Ανδρονίκω, Επαινετός ο θεόφρων Χριστόν γαρ ικετεύουσι,σώζεσθαι άπαντας.
