Κάθε παιδὶ ποὺ ἔρχεται στὴν ὕπαρξη, ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του, εἶναι δῶρον Θεοῦ. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὅμως ὁ Πρόδρομος καὶ Βαπτιστὴς εἶναι Τὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ, τόσο γιὰ τοὺς γονεῖς του, ὅσο καὶ γιὰ ὁλόκληρη τὴν Ἐκκλησία μας.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, μᾶς περιγράφει κατὰ τρόπο συναρπαστικὸ καὶ συγκινητικὸ τὰ περιστατικὰ μὲ τὸν Ἀρχάγγελο Γαβριὴλ καὶ τὸν Ζαχαρία, ἀλλὰ καὶ τὴ μητέρα τοῦ Προδρόμου, τὴν Ἐλισάβετ.
Ὁ Γαβριὴλ «ὁ παρεστηκῶς ἐνώπιόν του Θεοῦ», ἀποστέλλεται γιὰ νὰ δώσει τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στὸν Ζαχαρία «ἀπεστάλην λαλῆσαι πρὸς σὲ καὶ εὐαγγελίσασθαι σοὶ ταῦτα».
Ἀλλὰ ὁ πατέρας τοῦ Προδρόμου, διστάζει καὶ ἀπορεῖ: Μὲ ποιὸ σημεῖο θὰ βεβαιωθῶ γι’ αὐτά; Διότι ἐγὼ καὶ ἡ σύζυγός μου εἴμαστε ἡλικιωμένοι.
Καὶ ὁ Ἀρχάγγελος ἀποκρίθηκε:
Τὸ σημεῖο ποὺ ζητεῖς εἶναι, τὸ ὅτι θὰ μείνεις ἄλαλος ἕως ὅτου γίνουν ὅλα αὐτά. Διότι ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλε νὰ σοὺ ἀναγγείλω τὸ μεγάλο καὶ χαρμόσυνο αὐτὸ γεγονός. Τὸ γεγονὸς δὴλ ὅτι ὄχι μόνο θὰ γεννηθεῖ τὸ παιδὶ ἀπὸ μία στείρα καὶ ἡλικιωμένη γυναίκα, ἀλλὰ καὶ τὸ ὅτι ἀκούγεται ἐπιτέλους τὸ πρῶτο οὐράνιο μήνυμα τῆς λυτρώσεως καὶ τῆς ἐλπίδας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Αὐτὸ ποὺ ὄχι μόνο ὁ Ἰσραὴλ συνειδητὰ προσδοκοῦσε, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ ποὺ ὅλοι οἱ λαοὶ ἀνέμεναν. Τὸ γεγονὸς τῆς λυτρώσεως καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὸ ἀποτελεῖ μία μεγάλη ἀλήθεια, ἀφοῦ....
ὅλα τὰ ἔθνη προσδοκοῦσαν τὸν Λυτρωτή. Οἱ παραδόσεις τῶν λαῶν, αὐτὸ ἀκριβῶς ἀποδεικνύουν. Καὶ τώρα, ἦρθε ἡ στιγμὴ ποὺ ἀνατέλλει ἡ νέα ἐποχὴ τῆς Χάριτος!
Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, μεταφέρει τὴν βουλὴ τοῦ Θεοῦ καὶ ἔτσι ὁ Ἰωάννης ποὺ θὰ γεννηθεῖ καὶ θὰ διακονήσει μοναδικὰ τὸν ἴδιο τὸν Λυτρωτή, εἶναι τὸ πρόσωπο ποὺ κλείνει τὴν Παλαιὰ καὶ ἀνοίγει τὴν Κ. Διαθήκη. Τὴν ἐποχὴ δὴλ τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Τῆς Ἐκκλησίας!
Ἐὰν ρίξουμε μία σύντομη ματιὰ στὴν ζωὴ τοῦ Ἰωάννου, ὅπως αὐτὴ καταγράφεται στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια, θὰ δοῦμε ὅτι τὸ πρόσωπο αὐτὸ εἶναι ἕνας ἐπίγειος ἄγγελος καὶ ἕνας οὐράνιος ἄνθρωπος.
Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ποὺ ἀναγγέλλεται «ἐξ οὐρανοῦ» ἡ γέννησή του, ἕως καὶ τὸ ἡρωικό του τέλος μὲ κέντρο τῆς ὅλης διακονίας του, τὴν βάπτιση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ Ἰωάννης εἶναι ὄντως ὁ μεγαλύτερος τῶν προφητῶν καὶ τῶν ἀνθρώπων.
Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι ξεκάθαρος: «ἀμὴν λέγω ὑμίν, οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικὼν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ. Ὁ δὲ μικρότερος ἐν τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν μείζων αὐτοῦ ἐστὶν» (Μὰτθ ἴα’11) Δηλ. Ἀληθινά σας λέγω, γυναίκα δὲν γέννησε ἄνδρα μεγαλύτερο ἀπὸ τὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστή. Ἐν τούτοις, ὁ μικρότερος στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν (στὴν Ἐκκλησία ) εἶναι μεγαλύτερος ἀπ’ αὐτόν. (Ἐξ ἐπόψεως πνευματικῶν προνομίων)!
Ἀλλὰ ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς περιγράφει καὶ τὰ γεγονότα τῆς ὀνοματοδοσίας του. Ἂν καὶ εἶπαν οἱ συγγενεῖς καὶ φίλοι στὴν μητέρα του ὅτι «οὐδεὶς ἐστὶν ἐν τὴ συγγενεία σου, ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτω», ἡ Ἐλισάβετ ἐπέμενε ὅτι τὸ ὄνομα Ἰωάννης θὰ πρέπει νὰ δοθεῖ στὸ παιδί. Τὴν λύση στὸ θέμα αὐτὸ τὴν δίνει ὁ πατέρας τοῦ παιδιοῦ ὁ Ζαχαρίας, ὁ ὁποῖος, κάνοντας τώρα ὑπακοὴ στὴν βουλὴ τοῦ Θεοῦ, «αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψε λέγων, Ἰωάννης ἐστὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ» . Καὶ ὅπως μᾶς σημειώνει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὄχι μόνο «ἐθαύμασαν πάντες», ἀλλ’ ἐκείνη τὴ στιγμή, ἄνοιξε τὸ στόμα τοῦ ὁ Ζαχαρίας, λύθηκε ἡ γλώσσα του καὶ ὁμιλοῦσε πλέον ἐλεύθερα δοξάζοντας καὶ ἀνυμνώντας τὸ Θεό. Ἑπόμενο ἦταν μπροστὰ σὲ αὐτὰ τὰ γεγονότα ὅλοι νὰ θαυμάσουν «καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος…».
Ἡ ὠδὴ τοῦ Ζαχαρία στὴ συνέχεια, ποὺ ἀναφέρεται στὸν Ἰωάννη, ἐμπνευσμένη ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, εἶναι μία ὠδὴ ποὺ προφητεύει τὴν ἔλευση Τοῦ Μεσσία καὶ τὴν Ἱερὰ ἀποστολὴ τοῦ παιδιοῦ του, τοῦ Ἰωάννη, ὅπου στὰ ἑλληνικὰ τὸ ὄνομα αὐτὸ μεταφράζεται «Δῶρον Θεοῦ».
Εἴπαμε στὴν ἀρχὴ ὅτι ὄχι μόνο ὁ Ἰωάννης -ποὺ βεβαίως ἀποτελεῖ μοναδικὴ ἐξαίρεση ἀπ’ ὅλους τους ἀνθρώπους- ἀλλὰ τὸ κάθε παιδὶ ποὺ ἔρχεται στὴν ὕπαρξη εἶναι ἕνα δῶρον Θεοῦ καὶ γιὰ τὴν οἰκογένειά του πρωτίστως ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν κοινωνία μᾶς γενικώτερα.
Ἀλήθεια φίλοι μου, ἔχουμε συνειδητοποιήσει αὐτὴ τὴν πραγματικότητα ἢ τὴν γέννηση ἑνὸς ἀνθρώπου τὴν βλέπουμε πολὺ πολὺ ταπεινά, ὡς κάτι τὸ ἐντελῶς ἀνθρώπινο; Καὶ κάτι ἀκόμα ἂς δοῦμε ποὺ προβάλεται στὶς ἡμέρες μας, σὲ σχέση μὲ τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο. Ὅταν ἤρθανε οἱ ἡμέρες τοῦ «παιδίου» (ἀκόμα βρέφος), τοῦ ἔδωσαν τὸ ὄνομα, κάνοντας αὐτὰ ποὺ προέβλεπε ὁ Νόμος τῆς Π. Διαθήκης. Βεβαίως ἐμεῖς σήμερα δὲν ζοῦμε στὴ σκιὰ τοῦ Νόμου καὶ τῆς Π. Διαθήκης, ἀλλὰ στὴν εὐλογημένη ἐποχὴ τῆς χάριτος καὶ διὰ τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος, ὄχι μόνο ἐντάσσουμε ὀργανικὰ τὸ παιδὶ στὴν Ἐκκλησία μας, ἀλλὰ τοῦ προσφέρουμε καὶ τὸ ὄνομα.
Νὰ ὅμως ποὺ τώρα τελευταία, μία μόδα καθαρῶς σατανικὴ καὶ αὐτή, ἐπιβάλλει σὲ κάποιους γονεῖς (προφανῶς δὲν γνωρίζουν τὴν σημασία τοῦ Βαπτίσματος), νὰ δίνουν μὲν τὸ ὄνομα τοῦ τέκνου τους στὸ ληξιαρχεῖο, νὰ ἀποφεύγουν δὲ τὸ ἱερότατο Βάπτισμα ποὺ εἰσάγει τὸν ἄνθρωπο στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Οἱ λόγοι φυσικὰ δὲν εἶναι οἰκονομικοί. Αὐτὸ ποὺ ἀπαντοῦν εἶναι ὅτι : «δὲν μποροῦν νὰ στερήσουν τὴν “ἐλευθερία” τοῦ παιδιοῦ καὶ νὰ προβοῦν στὴν πράξη τοῦ Βαπτίσματος, χωρὶς δῆθεν νὰ ρωτήσουν τὸ ἴδιο τὸ παιδί, καὶ χωρὶς τὴ συγκατάθεση τοῦ νηπίου. Θὰ μεγαλώσει καὶ ἂν θέλει νὰ βαπτιστεῖ μόνο του»! ….
Ἀλλ’ ὢ ἀφελεῖς γεννήτορες. Τὰ ἐννοεῖτε αὐτὰ ποῦ λέτε; Πιστεύετε ὅτι τὸ Βάπτισμα ἀποτελεῖ πράξη δεσμεύσεως καὶ ὄχι ἀπελευθερώσεως; Καὶ δὲν αἰσθάνεστε ὅτι μὲ τὴν πράξη σᾶς αὐτὴ ἃ) συνεχίζετε νὰ κρατᾶτε δεσμευμένο τὸ τέκνο σας στὸ Προπατορικὸ ἁμάρτημα; β) Ἐμποδίζετε τὰ παιδιά σας νὰ ἐνδυθοῦν τὸν Χριστό; γ) Τοὺς στερεῖτε τὰ δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ τὰ λαμβάνει ὁ ἄνθρωπος διὰ τοῦ Βαπτίσματος καὶ τοῦ Χρίσματος καὶ δ) τοὺς στερεῖτε τὴν προστασία τοῦ φύλακος Ἀγγέλου ποῦ λαμβάνουν διὰ τοῦ Μυστηρίου;
Βεβαίως δὲν θὰ ρίξουμε τὸ ἐπίπεδο, ὥστε νὰ σᾶς ρωτήσουμε κι ἐμεῖς, σύμφωνα πάντοτε μὲ τὴ δική σας λογική, ἐὰν τὸ ρωτήσατε τὸ τέκνο σᾶς πρὶν τὸ γεννήσετε, οὔτε ἐὰν τὸ ρωτᾶτε γιὰ νὰ τὸ πάτε στὸ γιατρὸ γιὰ τὰ ἐμβόλια, οὔτε τὸ ρωτᾶτε βεβαίως ἂν θέλει νὰ τὸ ἀλλάξετε κτλ. (γιὰ νὰ μὴν τρελαθοῦμε τελικῶς).
Πιστεύουμε ὅτι ἂν καὶ προέρχεται ἡ μόδα αὐτὴ ἀπὸ σατανικοὺς ἐγκεφάλους, μὲ καλὴ ἐνημέρωση ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας, ὅσο καὶ μὲ τὴν καλὴ διάθεση τῶν γονέων καὶ κυρίως αὐτὸν τὸν φωτισμὸ τοῦ Θεοῦ, ἡ παράλογη αὐτὴ εἰσήγηση, δὲν θὰ λάβει διαστάσεις. Θὰ πρυτανεύσει ἡ πίστη ποὺ ἐλευθερώνει, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴ λογικὴ καὶ τὴν σύνεση καὶ ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο «εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν καὶ εὐλογημένον».
Εἴθε τὸ Δῶρον Τοῦ Θεοῦ= Ἄγ. Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, νὰ εὐλογήσει ὅσες οἰκογένειες ζητοῦν νὰ ἀποκτήσουν τέκνα, καὶ νὰ προστατεύει καὶ νὰ καθοδηγεῖ τὰ παιδιά μας πρὸς Αὐτὸν τὸν Κύριο καὶ Θεὸ μᾶς Ἰησοῦν Χριστόν!
Ἀμήν.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, μᾶς περιγράφει κατὰ τρόπο συναρπαστικὸ καὶ συγκινητικὸ τὰ περιστατικὰ μὲ τὸν Ἀρχάγγελο Γαβριὴλ καὶ τὸν Ζαχαρία, ἀλλὰ καὶ τὴ μητέρα τοῦ Προδρόμου, τὴν Ἐλισάβετ.
Ὁ Γαβριὴλ «ὁ παρεστηκῶς ἐνώπιόν του Θεοῦ», ἀποστέλλεται γιὰ νὰ δώσει τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στὸν Ζαχαρία «ἀπεστάλην λαλῆσαι πρὸς σὲ καὶ εὐαγγελίσασθαι σοὶ ταῦτα».
Ἀλλὰ ὁ πατέρας τοῦ Προδρόμου, διστάζει καὶ ἀπορεῖ: Μὲ ποιὸ σημεῖο θὰ βεβαιωθῶ γι’ αὐτά; Διότι ἐγὼ καὶ ἡ σύζυγός μου εἴμαστε ἡλικιωμένοι.
Καὶ ὁ Ἀρχάγγελος ἀποκρίθηκε:
Τὸ σημεῖο ποὺ ζητεῖς εἶναι, τὸ ὅτι θὰ μείνεις ἄλαλος ἕως ὅτου γίνουν ὅλα αὐτά. Διότι ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλε νὰ σοὺ ἀναγγείλω τὸ μεγάλο καὶ χαρμόσυνο αὐτὸ γεγονός. Τὸ γεγονὸς δὴλ ὅτι ὄχι μόνο θὰ γεννηθεῖ τὸ παιδὶ ἀπὸ μία στείρα καὶ ἡλικιωμένη γυναίκα, ἀλλὰ καὶ τὸ ὅτι ἀκούγεται ἐπιτέλους τὸ πρῶτο οὐράνιο μήνυμα τῆς λυτρώσεως καὶ τῆς ἐλπίδας τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Αὐτὸ ποὺ ὄχι μόνο ὁ Ἰσραὴλ συνειδητὰ προσδοκοῦσε, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ ποὺ ὅλοι οἱ λαοὶ ἀνέμεναν. Τὸ γεγονὸς τῆς λυτρώσεως καὶ τῆς σωτηρίας τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων. Αὐτὸ ἀποτελεῖ μία μεγάλη ἀλήθεια, ἀφοῦ....
ὅλα τὰ ἔθνη προσδοκοῦσαν τὸν Λυτρωτή. Οἱ παραδόσεις τῶν λαῶν, αὐτὸ ἀκριβῶς ἀποδεικνύουν. Καὶ τώρα, ἦρθε ἡ στιγμὴ ποὺ ἀνατέλλει ἡ νέα ἐποχὴ τῆς Χάριτος!
Ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, μεταφέρει τὴν βουλὴ τοῦ Θεοῦ καὶ ἔτσι ὁ Ἰωάννης ποὺ θὰ γεννηθεῖ καὶ θὰ διακονήσει μοναδικὰ τὸν ἴδιο τὸν Λυτρωτή, εἶναι τὸ πρόσωπο ποὺ κλείνει τὴν Παλαιὰ καὶ ἀνοίγει τὴν Κ. Διαθήκη. Τὴν ἐποχὴ δὴλ τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Τῆς Ἐκκλησίας!
Ἐὰν ρίξουμε μία σύντομη ματιὰ στὴν ζωὴ τοῦ Ἰωάννου, ὅπως αὐτὴ καταγράφεται στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια, θὰ δοῦμε ὅτι τὸ πρόσωπο αὐτὸ εἶναι ἕνας ἐπίγειος ἄγγελος καὶ ἕνας οὐράνιος ἄνθρωπος.
Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ποὺ ἀναγγέλλεται «ἐξ οὐρανοῦ» ἡ γέννησή του, ἕως καὶ τὸ ἡρωικό του τέλος μὲ κέντρο τῆς ὅλης διακονίας του, τὴν βάπτιση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀποδεικνύεται ὅτι ὁ Ἰωάννης εἶναι ὄντως ὁ μεγαλύτερος τῶν προφητῶν καὶ τῶν ἀνθρώπων.
Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι ξεκάθαρος: «ἀμὴν λέγω ὑμίν, οὐκ ἐγήγερται ἐν γεννητοῖς γυναικὼν μείζων Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ. Ὁ δὲ μικρότερος ἐν τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν μείζων αὐτοῦ ἐστὶν» (Μὰτθ ἴα’11) Δηλ. Ἀληθινά σας λέγω, γυναίκα δὲν γέννησε ἄνδρα μεγαλύτερο ἀπὸ τὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστή. Ἐν τούτοις, ὁ μικρότερος στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν (στὴν Ἐκκλησία ) εἶναι μεγαλύτερος ἀπ’ αὐτόν. (Ἐξ ἐπόψεως πνευματικῶν προνομίων)!
Ἀλλὰ ἡ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς περιγράφει καὶ τὰ γεγονότα τῆς ὀνοματοδοσίας του. Ἂν καὶ εἶπαν οἱ συγγενεῖς καὶ φίλοι στὴν μητέρα του ὅτι «οὐδεὶς ἐστὶν ἐν τὴ συγγενεία σου, ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτω», ἡ Ἐλισάβετ ἐπέμενε ὅτι τὸ ὄνομα Ἰωάννης θὰ πρέπει νὰ δοθεῖ στὸ παιδί. Τὴν λύση στὸ θέμα αὐτὸ τὴν δίνει ὁ πατέρας τοῦ παιδιοῦ ὁ Ζαχαρίας, ὁ ὁποῖος, κάνοντας τώρα ὑπακοὴ στὴν βουλὴ τοῦ Θεοῦ, «αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψε λέγων, Ἰωάννης ἐστὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ» . Καὶ ὅπως μᾶς σημειώνει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὄχι μόνο «ἐθαύμασαν πάντες», ἀλλ’ ἐκείνη τὴ στιγμή, ἄνοιξε τὸ στόμα τοῦ ὁ Ζαχαρίας, λύθηκε ἡ γλώσσα του καὶ ὁμιλοῦσε πλέον ἐλεύθερα δοξάζοντας καὶ ἀνυμνώντας τὸ Θεό. Ἑπόμενο ἦταν μπροστὰ σὲ αὐτὰ τὰ γεγονότα ὅλοι νὰ θαυμάσουν «καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος…».
Ἡ ὠδὴ τοῦ Ζαχαρία στὴ συνέχεια, ποὺ ἀναφέρεται στὸν Ἰωάννη, ἐμπνευσμένη ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, εἶναι μία ὠδὴ ποὺ προφητεύει τὴν ἔλευση Τοῦ Μεσσία καὶ τὴν Ἱερὰ ἀποστολὴ τοῦ παιδιοῦ του, τοῦ Ἰωάννη, ὅπου στὰ ἑλληνικὰ τὸ ὄνομα αὐτὸ μεταφράζεται «Δῶρον Θεοῦ».
Εἴπαμε στὴν ἀρχὴ ὅτι ὄχι μόνο ὁ Ἰωάννης -ποὺ βεβαίως ἀποτελεῖ μοναδικὴ ἐξαίρεση ἀπ’ ὅλους τους ἀνθρώπους- ἀλλὰ τὸ κάθε παιδὶ ποὺ ἔρχεται στὴν ὕπαρξη εἶναι ἕνα δῶρον Θεοῦ καὶ γιὰ τὴν οἰκογένειά του πρωτίστως ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν κοινωνία μᾶς γενικώτερα.
Ἀλήθεια φίλοι μου, ἔχουμε συνειδητοποιήσει αὐτὴ τὴν πραγματικότητα ἢ τὴν γέννηση ἑνὸς ἀνθρώπου τὴν βλέπουμε πολὺ πολὺ ταπεινά, ὡς κάτι τὸ ἐντελῶς ἀνθρώπινο; Καὶ κάτι ἀκόμα ἂς δοῦμε ποὺ προβάλεται στὶς ἡμέρες μας, σὲ σχέση μὲ τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο. Ὅταν ἤρθανε οἱ ἡμέρες τοῦ «παιδίου» (ἀκόμα βρέφος), τοῦ ἔδωσαν τὸ ὄνομα, κάνοντας αὐτὰ ποὺ προέβλεπε ὁ Νόμος τῆς Π. Διαθήκης. Βεβαίως ἐμεῖς σήμερα δὲν ζοῦμε στὴ σκιὰ τοῦ Νόμου καὶ τῆς Π. Διαθήκης, ἀλλὰ στὴν εὐλογημένη ἐποχὴ τῆς χάριτος καὶ διὰ τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος, ὄχι μόνο ἐντάσσουμε ὀργανικὰ τὸ παιδὶ στὴν Ἐκκλησία μας, ἀλλὰ τοῦ προσφέρουμε καὶ τὸ ὄνομα.
Νὰ ὅμως ποὺ τώρα τελευταία, μία μόδα καθαρῶς σατανικὴ καὶ αὐτή, ἐπιβάλλει σὲ κάποιους γονεῖς (προφανῶς δὲν γνωρίζουν τὴν σημασία τοῦ Βαπτίσματος), νὰ δίνουν μὲν τὸ ὄνομα τοῦ τέκνου τους στὸ ληξιαρχεῖο, νὰ ἀποφεύγουν δὲ τὸ ἱερότατο Βάπτισμα ποὺ εἰσάγει τὸν ἄνθρωπο στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Οἱ λόγοι φυσικὰ δὲν εἶναι οἰκονομικοί. Αὐτὸ ποὺ ἀπαντοῦν εἶναι ὅτι : «δὲν μποροῦν νὰ στερήσουν τὴν “ἐλευθερία” τοῦ παιδιοῦ καὶ νὰ προβοῦν στὴν πράξη τοῦ Βαπτίσματος, χωρὶς δῆθεν νὰ ρωτήσουν τὸ ἴδιο τὸ παιδί, καὶ χωρὶς τὴ συγκατάθεση τοῦ νηπίου. Θὰ μεγαλώσει καὶ ἂν θέλει νὰ βαπτιστεῖ μόνο του»! ….
Ἀλλ’ ὢ ἀφελεῖς γεννήτορες. Τὰ ἐννοεῖτε αὐτὰ ποῦ λέτε; Πιστεύετε ὅτι τὸ Βάπτισμα ἀποτελεῖ πράξη δεσμεύσεως καὶ ὄχι ἀπελευθερώσεως; Καὶ δὲν αἰσθάνεστε ὅτι μὲ τὴν πράξη σᾶς αὐτὴ ἃ) συνεχίζετε νὰ κρατᾶτε δεσμευμένο τὸ τέκνο σας στὸ Προπατορικὸ ἁμάρτημα; β) Ἐμποδίζετε τὰ παιδιά σας νὰ ἐνδυθοῦν τὸν Χριστό; γ) Τοὺς στερεῖτε τὰ δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ τὰ λαμβάνει ὁ ἄνθρωπος διὰ τοῦ Βαπτίσματος καὶ τοῦ Χρίσματος καὶ δ) τοὺς στερεῖτε τὴν προστασία τοῦ φύλακος Ἀγγέλου ποῦ λαμβάνουν διὰ τοῦ Μυστηρίου;
Βεβαίως δὲν θὰ ρίξουμε τὸ ἐπίπεδο, ὥστε νὰ σᾶς ρωτήσουμε κι ἐμεῖς, σύμφωνα πάντοτε μὲ τὴ δική σας λογική, ἐὰν τὸ ρωτήσατε τὸ τέκνο σᾶς πρὶν τὸ γεννήσετε, οὔτε ἐὰν τὸ ρωτᾶτε γιὰ νὰ τὸ πάτε στὸ γιατρὸ γιὰ τὰ ἐμβόλια, οὔτε τὸ ρωτᾶτε βεβαίως ἂν θέλει νὰ τὸ ἀλλάξετε κτλ. (γιὰ νὰ μὴν τρελαθοῦμε τελικῶς).
Πιστεύουμε ὅτι ἂν καὶ προέρχεται ἡ μόδα αὐτὴ ἀπὸ σατανικοὺς ἐγκεφάλους, μὲ καλὴ ἐνημέρωση ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας, ὅσο καὶ μὲ τὴν καλὴ διάθεση τῶν γονέων καὶ κυρίως αὐτὸν τὸν φωτισμὸ τοῦ Θεοῦ, ἡ παράλογη αὐτὴ εἰσήγηση, δὲν θὰ λάβει διαστάσεις. Θὰ πρυτανεύσει ἡ πίστη ποὺ ἐλευθερώνει, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴ λογικὴ καὶ τὴν σύνεση καὶ ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο «εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν καὶ εὐλογημένον».
Εἴθε τὸ Δῶρον Τοῦ Θεοῦ= Ἄγ. Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, νὰ εὐλογήσει ὅσες οἰκογένειες ζητοῦν νὰ ἀποκτήσουν τέκνα, καὶ νὰ προστατεύει καὶ νὰ καθοδηγεῖ τὰ παιδιά μας πρὸς Αὐτὸν τὸν Κύριο καὶ Θεὸ μᾶς Ἰησοῦν Χριστόν!
Ἀμήν.