Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Κάτω τα χέρια από τον ιδρώτα του βιοπαλαιστή, υπάρχει Θεός

Η απάτη του Χρηματιστηρίου, τα δομημένα ομόλογα, η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, η συνεχής εξαπάτηση και δημόσια κοροϊδία, ο εμπαιγμός του λαού, η αμετανοησία των σκληρόκαρδων αρχόντων της πολιτικής και όχι μόνο σκηνής του τόπου μας δεν εξοργίζουν μόνο τους φτωχούς βιοπαλαιστές αλλά και τον ίδιο τον Παντοκράτορα. Δείχνουν δε τη σήψη που δημιουργεί η αλαζονεία στον άνθρωπο. Γιατί αλαζόνες και εγωιστές είναι όλοι αυτοί οι απατεώνες που τους βλέπουμε να περιφέρονται στην κοινωνία μας με ένα χαρτοφύλακα παραμάσχαλα, να κάνουν τους σπουδαίους και να κοκορεύονται χωρίς αιδώ παριστάνοντας τους τρανούς. Και ταυτόχρονα να πίνουν το αίμα των φτωχών ανθρώπων που με αγώνα ζωής έχουν το αναφαίρετο και θεάρεστο δικαίωμα να λαμβάνουν το δικό τους χρήμα. Φατρίες και μίζες κάνουν όλους αυτούς τους ράθυμους κοκορόμυαλους να αδειάζουν με περίσσια ευκολία τα δημόσια ταμεία και να διαχειρίζονται τους κόπους και τις οικονομίες του κοσμάκη σαν να είναι δικά τους αποκτήματα. Λησμονούν οι δυστυχείς ότι υπάρχει και η δικαιοσύνη του Θεού που ήδη τους φανερώνει και τους στιγματίζει και θα τους τιμωρήσει παραδειγματικά.
Η κοινωνία μας είναι όμοια μ’ αυτή την κοινωνία των χρόνων του Χριστού. Και τότε ακριβώς όπως και σήμερα επικρατούσαν παρόμοιες καταστάσεις. Στη δεσπόζουσα και ισχυρή τότε ρωμαϊκή αυτοκρατορία παρατηρούσες την ηθική κατάπτωση σ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα, όμοια μ’ αυτή που διαπιστώνεται σήμερα. Οι απατεωνιές, η ανηθικότητα του βίου, η αθεΐα και η χαλαρότητα στην πίστη των όσων ισχυρίζονταν πως σέβονταν το Θεό (Ιουδαίοι) η τους θεούς (ειδωλολάτρες), η εκμετάλλευση του φτωχού και η αρπαγή του βιος του, η δουλεία και η κοινωνική ανισότητα ήταν στο προσκήνιο. Ακόμη και τις αθώες ψιχούλες, τα μικρά παιδιά έβαζε στο μάτι το φοβερό μίασμα, ο Βελζεβούλ και παρακινούσε αδίστακτους παιδεραστές να εγκλιματίσουν, όπως ακριβώς παρατηρείται και σήμερα.
Η ανώτατη κάστα η τάξη εκείνης της περιόδου αναλίσκετο στη ασυδοσία και στα ναρκωτικά της εποχής επιχειρώντας να συναντήσει και να βρει την ευτυχία μέσα από διασκεδάσεις και ασύστολη κατανάλωση αλκοόλ, μέσα από υπερκαταναλώσεις εφήμερων αγαθών, μέσα από κάθε λογής ναρκωτικά που δεν έλειπαν ούτε εκείνη την περίοδο.
Ο αδελφός στρεφόταν κατά του αδελφού του, ο πλούσιος κατά του φτωχού και ο πλησίον αντιμετωπιζόταν ως ο μεγαλύτερος εχθρός. Οι άρχοντες και οι διοικητές της εποχής επιλέγονταν βάσει αντίστοιχων κριτηρίων που ισχύουν σήμερα ενώ την εύνοια των αυτοκρατόρων κέρδιζαν όσοι τους πήγαιναν περισσότερο χρήμα και πλούτο! Η αξιοκρατία στα ηγετικά κέντρα υφίστατο μόνο κατ’ όνομα γιατί στην πράξη ίσχυαν ευτελή κριτήρια επιλογής. Τότε όποιος τολμούσε να διαμαρτυρηθεί για τα δίκαιά του στιγματιζόταν ως επαναστάτης και τις περισσότερες φορές το αποπνικτικό σύστημα τον κατέτασσε στην τάξη των δούλων.
Ο απλός λαός απελπισμένος και απογοητευμένος προσδοκούσε καρτερικά την άνωθεν σωτηρία. Ήλπιζε σε κάτι καλύτερο, χωρίς να δύναται ωστόσο να το προσδιορίσει. Και ο Θεός τότε έστειλε το μονογενή Υιό Του, τον Ιησού Χριστό για να λυτρώσει τον άνθρωπο, επαναφέροντας τα πράγματα στη θέση τους.
Ερχόμαστε τώρα στο σήμερα. Εξετάστε μόνοι σας Χριστιανοί μου την ομοιότητα της εποχής μας με την περίοδο εκείνη και θα διαπιστώσετε να κυριαρχεί η ίδια ασυδοσία. Θα δείτε την κοινωνία των αρχόντων να προκαλεί με τον πλούτο τους. Θα διακρίνετε τη μεσαία τάξη να επιχειρεί να μιμηθεί στην απατεωνιά τους μεγάλους μέσα από ένα παιχνίδι σατανικού συναγωνισμού που έχει ως βάση, αφετηρία και τέλος τη φράση «ο θάνατός σου η ζωή μου». Θα δείτε τους άρχοντες να εξαγοράζουν με το χρήμα τα πάντα και να επιχειρούν ακόμη με τον εφήμερο πλούτο τους να εξαγνίσουν την αποστασία και τη γύμνια τους από το Θεό. Είμαι βέβαιος πως θα έχετε ακούσει τη κοινή πλέον φράση της απληστίας πως «όποιος έχει το χρήμα, έχει τα πάντα» και θα έχετε αφουγκραστεί να ψιθυρίζει ο κατά κοινή ομολογία απελπισμένος και απογοητευμένος σύγχρονος άνθρωπος πως «την ευτυχία τη φέρει σήμερα το χρήμα και ο πλούτος»!
Ακόμη και η ανηθικότητα και η ανωμαλία υπό την έννοια της ωμής παραβίασης των εντολών του Θεού επιβραβεύεται και νομιμοποιείται από τους σύγχρονους μοιραίους όμως «αυτοκράτορες» λιγοστών εναλλασσόμενων οικογενειών του κόσμου τούτου. «Αυτοκράτορες» αμετανόητους που νίπτουν τα χέρια τους και δείχνουν να απορούν, όταν αποκαλύπτονται το ένα μετά το άλλο τα σκάνδαλα και αναδύεται η δυσωδία. Κάνουν τους ανήξερους και αδιαφορούν για το κατάντημα της κοινωνίας. Νοιάζονται δήθεν για το λαό αλλά κατ’ ουσία ως αλαζόνες και φιλοτομαριστές και άρπαγες μοχθούν να ικανοποιήσουν το συμφέρον τους. Και φοβούμενοι τη λαϊκή κατακραυγή κρύπτονται πίσω από ένα σύστημα δικαιοσύνης που είναι ραμμένο και κομμένο στα μέτρα τους...
Με το χρήμα δε που αναγκάζονται ενίοτε να διανείμουν –μόνο όταν ζορίζονται- επιχειρούν να κλείσουν στόματα πεινασμένα και κορμιά ταλαιπωρημένα. Εν συνέχεια και μετά την εικονική ψεύτικη και τιποτένια ευεργεσία μετατρέπονται σε αδίστακτους εκβιαστές αθώων και κατατρεγμένων. Από το λεξιλόγιο αυτών των οργάνων του Βελζεβούλ απουσιάζει η λέξη μετάνοια.
Σήμερα λοιπόν η τότε δουλεία της Ρωμαϊκής εποχής υφίσταται σε μία άλλη μορφή που ανακάλυψε ο Σατανάς. Παρουσιάζεται και προωθείται μέσα από ένα είδωλο, μία ψευδαίσθηση ελευθερίας που δήθεν παρέχεται προς όλους. Ένα είδωλο που καλλιεργείται επισήμως από την τηλεόραση η οποία κατάντησε να λειτουργεί σαν κερκόπορτα μέσα από την οποία διεισδύει ο Σατανάς για να αλλοιώσει συνειδήσεις, να ενσπείρει διχόνοιες σε φιλίες, να διασπάσει και να διαλύσει την ενότητα της οικογένειας, της πατρίδας και της θρησκείας μας.
Σήμερα ο άνθρωπος έπεσε στην παγίδα της κατανάλωσης και αποδέχθηκε ως φυσιολογικά πράγματα αυτά που είναι ξένα προς την φύση του. Έτσι, τώρα δεν χρειάζονται οι τελώνες για να εκβιάσουν τους βιοπαλαιστές και τη φτωχολογιά και να αποκομίσουν όλα αυτά που απαιτούν οι κοιλιόδουλοι σατανάδες και η σκοτεινή φατρία των αδίστακτων φονιάδων που τους υπηρετούν σε στοές και σε υπόγειους ναούς. Σήμερα το ρόλο του τελώνη παίζει η διαφήμιση που με την έννοια της πλύσης του εγκεφάλου υπνωτίζει και εξουθενώνει τον άνθρωπο καθιστώντας τον άβουλο. Σήμερα το ρόλο του τελώνη παίζει η λεγόμενη προπαγάνδα η αλλιώς μηχανορραφία συνάθροισης διαβόλων που καθυποτάζει το λαό διαρρηγνύοντας τα στοιχεία ενότητάς του. Σήμερα το ρόλο του τελώνη τον παίζουν οι επίδοξοι πειναλέοι εραστές μίας ανούσιας εξουσίας που μέσα από σκοτεινές διαδρομές, («οφσόρ εταιρίες», χαρτοφυλάκια, μετοχές, επιδοτήσεις κ.α.) καταληστεύουν ατιμώρητοι τη φτωχολογιά. Σήμερα το ρόλο του τελώνη παίζουν όλοι αυτοί οι άρχοντες της προσφοράς η κατά κυριολεξία της συμφοράς που δήθεν κάνουν έργα φιλανθρωπίας και χτίζουν ιδρύματα και νοσοκομεία με το ιδρώτα του φτωχού. Λαμβάνουν δε και εκκλησιαστικά οφφίκια επί πληρωμή που κυκλοφορούν ευρέως σαν τα συγχωροχάρτια του Πάπα στον μεσαίωνα.
Εκτός όμως από τελώνες στην εποχή μας συναντάμε εξελιγμένους πλέον και τους Φαρισαίους της εποχής του Χριστού. Και αυτοί όπως και εκείνοι ζουν στην πολυτέλεια που απέκτησαν έπειτα από μία δουλική ευτελή διαδρομή, που ο λαός ενίοτε ονομάζει «γλύψιμο» εξουσίας. Και αυτοί όπως εκείνοι εξασφαλίζουν μία ψευδαίσθηση ευτυχίας μέσα από σειρά παρασκηνιακών συναλλαγών και διαβουλεύσεων. Και αυτοί, όπως και εκείνοι κυνηγούν και ευτελίζουν και συκοφαντούν τον Χριστό, που παρουσιάζεται ενώπιόν τους κάθε φορά είτε με το πρόσωπο του φτωχού, είτε με το πρόσωπο του αδικημένου, είτε με το πρόσωπο του πάσχοντα.
Και αυτοί, όπως εκείνοι τρέχουν να καθυποτάξουν και να διαλύσουν και να συντρίψουν ανθρώπους δικαίους και πιστούς, ρασοφόρους τίμιους και εργατικούς. Και αυτοί , όπως εκείνοι δεν διαφέρουν στην πολυτέλεια των ενδυμάτων τους και στην καλοπέραση και σε κάθε είδους σαρκικές απολαύσεις που γεύονται με κάθε ευκαιρία. Και αυτοί, όπως εκείνοι στήνουν δημόσιες γιορτές και εμφανίζονται σε επαύλεις πλουσίων αρχόντων σε μία προσπάθεια επιβεβαίωσης της ευτελούς εξουσίας. Και αυτοί, όπως και εκείνοι λυμαίνονται τον οβολό της χήρας και του φτωχού για να ικανοποιήσουν τα πάθη τους. Και αυτοί, όπως και εκείνοι λειτουργούν κατά τον ίδιο κατευναστικό τρόπο για να ελέγξουν τις διαμαρτυρίες του λαού και να εξασφαλίσουν έτσι την ηρεμία στους άρχοντες... Και αυτοί, όπως και εκείνοι έχουν κλειστά τα μάτια της ψυχής τους και δεν βλέπουν τις αλλαγές που ήδη ετοίμασε ο Παντοκράτορας. Και αυτοί, όπως και εκείνοι δεν θέλουν να ακούν τη βροντερή φωνή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου που τους καλεί συνεχώς και αδιαλείπτως σε μετάνοια.
Οι ίδιες λοιπόν κουστωδίες της ρωμαϊκής εποχής λειτουργούν ανεξέλεγκτα και σήμερα όχι μόνο στην Ελλάδα μας αλλά και σ’ όλο τον πλανήτη. Δεν έχουν ως φαίνεται πληροφορηθεί το μεγάλο γεγονός των ημερών μας, τη μεγάλη είδηση του Σύμπαντος κόσμου που έχει να κάνει με τη σύλληψη του Βελζεβούλ από τον Παντοκράτορα. Αγνοούν ότι ηδη ο Βελζεβούλ καίγεται από τις φλόγες που αναδύονται από τον πύρινο θρόνο του Παντοκράτορα. Και αυτό σημαίνει πως σύντομα όλα θα αλλάξουν και χαράς ευαγγέλια θα επικρατήσουν στη γη.
Οι επιστήμονες που ασχολούνται με τα πυρηνικά έχουν αρχίσει να διαισθάνονται και να βλέπουν τα εμπόδια που τους βάζει ο Θεός για να μην προχωρήσουν στο καταστροφικό έργο τους. Οι μετεωρολόγοι κατανοούν πως κάτι σημαντικό γίνεται στην μολυσμένη ατμόσφαιρα και βλέπουν να αλλάζουν τα δεδομένα προς το καλύτερο. Την ίδια στιγμή ο Τριαδικός μόνος αληθινός Θεός άπλωσε νέο δίκτυ προστασίας και τύλιξε τη γη για να την προστατεύσει από τη μήνη και αναταραχή που προκαλεί στο σύμπαν η απιστία και η απομάκρυνση του σύγχρονου ανθρώπου από το Θεό. Παράλληλα αποκατέστησε πλήρως τις ζημιές που προξένησαν τα πυρηνικά τερτίπια στον υποθαλάσσιο κόσμο και επαναφέρει την τάξη σταδιακά.
Ο άγιος γέροντας της εποχής μας Πορφύριος αναφερόμενος σε αυτές ακριβώς τις αλλαγές μιλούσε περί της ενότητας «ίνα ώσιν εν» έλεγε. Και η ενότητα αυτή επανέρχεται! Και αλίμονο σ’ αυτούς ρασοφόρους και λαϊκούς που θα τους συναντήσει να μένουν πιστοί στην υπηρεσία του Βελζεβούλ. Ο Θεός δεν εγκαταλείπει το δημιούργημά του και θα δείτε πως θα στείλει και πάλι άνθρωπο για να συμβάλει στην επίτευξη της ενότητας του σύγχρονου ανθρώπου με την Αγία και ομοούσιο και αδιαίρετο Τριάδα, τον Πατέρα Παντοκράτορα, τον Υιό Του Ιησού Χριστό και το Άγιο Πνεύμα.