Ο Άγιος Γρηγόριος

Έζησε και μαρτύρησε επί αυτοκρατορίας Διοκλητιανού.Ήταν γιος του Ανάκ,ο οποίος ήταν συγγενής του βασιλιά της Αρμενίας Κουσαρώ.Ο πατέρας του Αγίου Γρηγορίου ήταν ένας από τους υπεύθυνους για τη δολοφονία του βασιλιά της Αρμενίας.Οι Αρμένιοι για να εκδικηθούν σκότωσαν τον Ανάκ και την οικογένειά του,εκτός από τον Γρηγόριο και έναν αδελφό του.Μετά από χρόνια ο γιος του Κουσαρώ,ο Τηριδάτης,συνέλαβε τον Γρηγόριο επειδή ήταν χριστιανός και τον βασάνισε σκληρά.Όταν δε έμαθε ότι πρόκειται για το γιο του Ανάκ,ο οποίος ευθυνόταν για τη δολοφονία του πατέρα του,διέταξε να τον ρίξουν σε λάκκο με φίδια και άλλα ερπετά.Ο Γρηγόριος όχι μόνο δεν έπαθε τίποτα αλλά επέζησε για 15 χρόνια τρεφόμενος με το ψωμί που του πήγαινε κρυφά μια χήρα.Κάποια στιγμή ο Τηριδάτης παραφρόνησε.Η αδελφή του βασιλιά άκουσε μια μέρα φωνή,η οποία της έλεγε πως αν ήθελε να θεραπευτεί ο αδελφός της θα έπρεπε να ελευθερώσουν τον Γρηγόριο. Πράγματι όταν βγήκε από το λάκκο ο Άγιος θεράπευσε το βασιλιά.Εξεδήμησε εις Κύριον εν ειρήνη.

Απολυτίκιο.Ήχος γ’.Θείας πίστεως.
Θείας πίστεως,τη γεωργία,ενεούργησας,βροτών καρδίας,κατασπείρας την του Λόγου επίγνωσιν,και λαμπρυνθείς μαρτυρίου τοις στίγμασιν,ιεραρχία Γρηγόριε έφανας.Πάτερ όσιε,Χριστόν τον Θεόν ικέτευε,δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

Κοντάκιον.Ήχος β’.Τους ασφαλείς.
Τον ευκλεή και Ιεράρχην άπαντες,ως αθλητήν της αληθείας σήμερον,οι πιστοί θείοις εν άσμασι,και υμνωδίαις ευφημήσωμεν,τον γρήγορον ποιμένα και διδάσκαλον,Γρηγόριον, φωστήρα τον παγκόσμιον,Χριστώ γάρ πρεσβεύει του σωθήναι ημάς.

Οι Άγιες Ριψιμιά (η Ριψίμη),Γαϊάνη και Άλλες 32 Παρθενομάρτυρες

Ήταν όμορφη, στο σώμα και σεμνή στο ήθος.Επειδή δεν δέχτηκε την πρόταση του Διοκλητιανού να γίνει γυναίκα του,κατέφυγε μαζί με την Γαϊανή πού ήταν καθηγουμένη της Ριψιμίας,στην Αρμενία.Ο βασιλιάς τής Αρμενίας άκουσε για την ομορφιά της Ριψιμίας και θέλησε κι αυτός να την κάνει γυναίκα του. Όταν εκείνη αρνήθηκε,διέταξε να την βρουν και να τη συλλάβουν. Οι στρατιώτες του την βρήκαν στα μέρη του Αραράτ πού κρυβόταν,και αφού της έβγαλαν τα μάτια,της έκοψαν την γλώσσα και την έκοψαν κομμάτια.Μαζί της μαρτύρησαν φρικτά η γερόντισσα Γαϊανή,καθώς και 32 Παρθενομάρτυρες πού κρύβονταν μαζί τους,σ'εκείνα τα μέρη.Άλλοι αναφέρουν ότι,μαζί με τις Αγίες αυτές μαρτύρησαν και 70 άνδρες.

O Άγιος Μιχαήλ πρώτος Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ρωσίας ο θαυματουργός

Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο Ρώσου Αγίου.

Οι Άγιοι 70 Μάρτυρες

Λέγεται ότι μαρτύρησαν μαζί με την Αγία Ριψιμία.Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες.



Οι Δύο Οσιομάρτυρες Γυναίκες



Μάλλον ήταν μοναχές και μαρτύρησαν με τρόπο που δεν γνωρίζουμε.



Ο Άγιος Στρατόνικος



Μαρτύρησε δια ξίφους.







Ο Άγιος Μαρδόνιος


Μαρτύρησε,αφού έκαψαν τα μάτια του με πυρωμένα κάρβουνα.(Δεν αποκλείεται να είναι ο ίδιος μ'αυτόν της 28ης Δεκεμβρίου).



Οι Άγιοι 1.000 Μάρτυρες



Μαρτύρησαν δια ξίφους.



Ο Όσιος Γρηγόριος "ο εν τω ποταμώ Πεσόμα" και ο Άγιος Μιχαήλ πρώτος Μητροπολίτης Κιεβίας και πάσης Ρωσίας ο θαυματουργός (Ρώσοι)




Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο Ρώσου Αγίου.






Ο Άγιος Honorius (Άγγλος)

Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρετανικών Νήσων",του Χριστόφορου Κων.Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού,Αθήναι 1985.

Ο Όσιος Κυριακός ο Αναχωρητής (εορτή Κυριάκος)

Ήταν άνθρωπος που καλλιεργούσε "υπομονήν, πραότητα".Γι'αυτό και πέτυχε στην ασκητική του ζωή.Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 5ο αιώνα, από Ιερέα πατέρα,τον Ιωάννη.Τη μητέρα του την έλεγαν Ευδοξία και είχε αδελφό τον Αρχιεπίσκοπο Κορίνθου Πέτρο.Από ιερατικό,λοιπόν,γένος ο Κυριάκος,σε νεαρή ηλικία πήγε στα Ιεροσόλυμα και από εκεί στη Λαύρα του Μεγάλου Ευθυμίου.Εκεί,ο Μέγας Ευθύμιος,τον έκανε μοναχό και τον έστειλε στον ασκητή Γεράσιμο.Όταν πέθανε ο Γεράσιμος,ο Κυριακός επέστρεψε στη Λαύρα του Ευθυμίου,όπου με ζήλο καλλιεργούσε τις αρετές του,ώσπου κάποια στάση που έγινε στη Λαύρα του Ευθυμίου τον ανάγκασε να πάει στη Λαύρα του Σουκά.Εκεί 40 χρονών χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και ανέλαβε την επιστασία του Σκευοφυλακίου.Εκείνο που τον διέκρινε απέναντι στους συμμοναστές του, ήταν ο γαλήνιος τρόπος με τον όποιο τους αντιμετώπιζε,γι'αυτό και ήταν παράδειγμα προς μίμηση από όλους.Εβδομήντα χρονών ο Κυριακός,έφυγε κι από εκεί και με υπομονή γύρισε πολλά μοναστήρια και σκήτες,όπου έζησε με αυστηρότατη άσκηση.Τελικά,πέθανε 107 χρονών,και σε όλους έμεινε η ενθύμηση του ασκητή,που έδειχνε "πραότητα προς πάντας ανθρώπους".Πραότητα,δηλαδή,σ'όλους ανεξαίρετα τους ανθρώπους.

Απολυτίκιο.Ήχος δ’.Ταχύ προκατάλαβε.
Χριστώ ηκολούθησας,καταλιπών τα της γης,και βίον ισάγγελον,επολιτεύσω σαφώς,ως άσαρκος Όσιε,συ γαρ εν ταις ερήμοις,προσχωρών θείω πόθω,σκίλλη πίκρα την πάλαι, πικράν γεύσιν απώσω.Διό Κυριακέ θεοφόρε,αξίως δεδόξασαι.

Κοντάκιον.Ήχος πλ.δ’.Τη υπερμάχω.
Ως υπερμάχω κραταιώ και αντιλήπτορι,η σε τιμώσα ιερά Λαύρα εκάστοτε,εορτάζει τα μνημόσυνα ετησίως,Αλλ'ως έχων παρρησίαν προς τον Κύριον,εξ εχθρών επεμβαινόντων ημάς φρούρησον,ίνα κράζωμεν,Χαίροις Πάτερ τρισόλβιε.

Οι Άγιοι 150 Μάρτυρες

Γνωρίζουμε μόνο ότι μαρτύρησαν στην Παλαιστίνη.




Οι Άγιοι Τρύφων,Τρόφιμος και Δορυμέδων


Στους Συναξαριστές αναφέρεται γι'αυτούς μόνο η φράση:"η σύναξις τούτων τελείται πλησίον της Αγίας Άννης εν τω Δευτέρω".




Η Αγία Πετρωνία


Μαρτύρησε δια ξίφους.Εδώ μερικοί Συναξαριστές αναφέρουν και τη μνήμη της Όσιας Αναστασίας της ασκήτριας.





Η Αγία Γουδελία (ή Γοβδελία)
Ήταν Περσίδα χριστιανή απόστολος,που κατάφερε να φέρει πολλούς απίστους στο δρόμο της δια Χριστού σωτηρίας.Έζησε τον τέταρτο μετά Χριστόν αιώνα,όταν βασιλιάς της Περσίας ήταν ο Σαπώρ.Επειδή δυναμικά εκτελούσε το Ιεραποστολικό της έργο,τη συνέλαβαν και την έκλεισαν για πολλά χρόνια στη φυλακή.Οι εκεί κακοπάθειές της υπήρξαν φοβερές. Μόνο η θεία χάρη την ενίσχυσε,ώστε να κατανικήσει την υγρασία,το σκοτάδι και τις συχνές στερήσεις και αυτού του νερού.Αλλά όλα αυτά τα μακροχρόνια βάσανα,δεν ελάττωσαν καθόλου τη φωτιά της πίστης και τη φλόγα της γενναιότητάς της.Κατόπιν της έγδαραν το κεφάλι,χωρίς να υποκύψει η καρτερία της.Τελικά πέθανε με σταυρικό θάνατο.
(Νομίζω πως εδώ,με την πάροδο του χρόνου,έγινε σύγχυση μεταξύ των Συναξαριακών πηγών.Δηλαδή,ο Άγιος Γοβδελαάς που τιμούμε την ίδια μέρα έγινε,από λάθος αντιγραφές, Γουδελία ή Γοβδελία με πανομοιότυπη βιογραφία.Ενώ άλλες πηγές αναφέρουν,ότι πράγματι υπήρξε μάρτυς Γουδελία,που μαρτύρησε δια ξίφους χωρίς άλλα βιογραφικά στοιχεία, που όμως είναι περισσότερο πιθανό και αποδεκτό).



Οι Άγιοι Γοβδέλαος,Δάδας,Κάσδοος και Κασδόα
Ο Γοβδέλαος ήταν γιος του βασιλιά Σαβωρίου.Έγινε χριστιανός από έναν αξιωματικό του πατέρα του τον Δάδα.όταν το έμαθε αυτό ο Σαβώρ διέταξε και συνελήφθησαν και οι δύο. Όταν αυτοί αρνήθηκαν να θυσιάσουν στους Θεούς,το μεν Δάδα τον τεμάχισε ζωντανό,το γιο του Γοβδέλαου τον υπέβαλε σε βασανιστήρια,και έγδαρε το κεφάλι του,έκοψε τα μέλη του και κέντησε το σώμα του με καλάμια.Ο Κάσδοος ήταν συγγενής τού βασιλιά και επειδή έγινε χριστιανός τον έγδαρε ζωντανό.Η Κασδόα ήταν κόρη του βασιλιά,και αδελφή του Αγίου Γοβδέλαου.Αυτή είχε επισκεφθεί τον αδελφό της στην φυλακή,ο οποίος την έκανε χριστιανή. Όταν μαθεύτηκε αυτό ο βασιλιάς την συνέλαβε,και επειδή δεν μπόρεσε να αλλάξει την πίστη της την βασάνισε σκληρά μέχρι θανάτου.


Ο Άγιος Μαλαχίας ο Νέος Οσιομάρτυρας,από τη Ρόδο
Ήταν γιος Ιερέα από τη Ρόδο.Κάποτε πήγε στα Ιεροσόλυμα και συκοφαντήθηκε από τους Τούρκους,ότι έβρισε τον Μωάμεθ. Αμέσως συλλήφθηκε και οδηγήθηκε στις αρχές,που τον εκβίαζαν να εξωμόσει.Ο Μαλαχίας έδειξε μεγάλο θάρρος,με το όποιο εξήγειρε την οργή των Τούρκων,οι όποιοι αφού τον μαστίγωσαν,τρύπησαν τους αστραγάλους του και τον έδεσαν πίσω από ένα άγριο άλογο.Μετά από μία σειρά φρικτών βασανιστηρίων,οδηγήθηκε ο μάρτυρας έξω από την πόλη,όπου σουβλίστηκε και κάηκε πάνω σε αναμμένη φωτιά.Έτσι παρέδωσε την Αγία του ψυχή στις 29 Σεπτεμβρίου 1500.



Οι Άγιοι Μάρτυρες "Οι εν Στροφάσιν αναιρεθέντες" το 1530
Κανένας Συναξαριστής δεν αναφέρει τη μνήμη τους.Μαθαίνουμε γι'αυτούς από την Ακολουθία τους,ποίημα του Παχωμίου Ρουσσάνου,που δημοσιεύτηκε με τον τίτλο: "Ακολουθία ψαλλομένη εις τους οσίους πατέρας τους εν Στροφάσιν αναιρεθέντες και εις άπαντος τους παραπλήσιον τέλος λαχόντας".






Οι Άγιοι τρεις Νεομάρτυρες εν τω Βραχωρίω Αγρινίου (+ 1786)


Η ημερομηνία του μαρτυρίου τους δεν αναφέρεται πουθενά. Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο των Μαρτύρων.



Ο Άγιος Αντώνιος του Ζαντόσκ (Ρώσος) (Δια Χριστόν σαλός)


Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Αγίου.

Ο Όσιος Χαρίτων ο Ομολογητής

Κατείχε μεγάλη κοινωνική θέση στο Ικόνιο,αλλά και μεγάλες χριστιανικές αρετές. Όταν, λοιπόν,ο αυτοκράτωρ Αυρηλιανός (270-275) εξέδωσε διάταγμα κατά των χριστιανών,ο έπαρχος Ικονίου συνέλαβε το Χαρίτωνα από τους πρώτους.Τα βασανιστήρια που υπέστη ήταν σκληρά.Όμως ο Χαρίτων έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του.Στο διάστημα δε που βρισκόταν στη φυλακή,ο Αυρηλιανός δολοφονήθηκε.Ο Διάδοχός του Πρόβος σταμάτησε το διωγμό κατά της Εκκλησίας και ο Χαρίτων απελευθερώθηκε.Αποφάσισε,τότε,να πάει προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα.Αλλά στο δρόμο συνελήφθη από ληστές,που τον οδήγησαν στο κρησφύγετο τους.Όταν έφθασαν στη σπηλιά τους,έφαγαν και ήπιαν.Αλλά το κρασί ήταν δηλητηριασμένο και πέθαναν όλοι.Τότε,η σπηλιά εκείνη των ληστών μετατράπηκε από τον όσιο σε εκκλησία του θεού.Η φήμη του Χαρίτωνα έφερε κοντά του πολλούς μαθητές.Τους κυβερνούσε με στοργή και τους προήγαγε σε υψηλές βαθμίδες αρετής.Ποθώντας,όμως,περισσότερη ησυχία,όρισε διάδοχό του στο μοναστήρι και αναχώρησε στην έρημο,όπου ασκήτεψε μέσα σε διάφορα σπήλαια.Όταν πλησίασε το τέλος του,επέστρεψε στο αρχικό του μοναστήρι,κοντά στους αγαπημένους του μαθητές,τους οποίους είχε οδηγήσει "επί ζωής πηγάς υδάτων".Δηλαδή τους είχε οδηγήσει σε πηγές νερών,που είναι γεμάτα ζωή.Εκεί,λοιπόν,παρέδωσε ήσυχα και ειρηνικά την ψυχή του στο Θεό.

Απολυτίκιο.Ήχος δ’.Ταχύ προκατάλαβε.
Χαρίτων του Πνεύματος,καταυγασθείς ταις αυγαίς,φωστήρ εχρημάτισας,της εναρέτου ζωής,Χαρίτων μακάριε,συ γαρ ομολογία,αληθείας εμπρέψας,έλαμψας εν ερήμω,εγκράτειας τοις πόνοις.Διό των ευφημούντων σε,Πάτερ μνημόνευε.

Ο Όσιος Αυξέντιος ο Μοναχός, που ασκήτευσε στην Κύπρο

Άγνωστος στους Συναξαριστές,γνωστός όμως και θαυματουργός στην εκκλησία της Κύπρου.Ο Όσιος αυτός ήταν Γερμανός στην καταγωγή και κατά την εποχή των σταυροφοριών,όταν οι σταυροφόροι πλησίασαν την Κύπρο,αυτός έγινε μοναχός μαζί με άλλους 300 στρατιώτες (Άγιοι Αλαμανοί).Αφού περιήλθε το νησί,κατέληξε σε μια σπηλιά στην περιοχή της Καρπασίας μεταξύ των χωριών Κώμης Κεπήρ και Επτακώμης όπου έζησε θεοφιλώς.
Ακολουθία του Οσίου αυτού,εξέδωσε ο αρχιμανδρίτης Κυπριανός.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’.
Χαίρει ἔχουσα ἡ Καρπασέων Κώμη λάρνακα τῶν σῶν λειψάνων,παναοίδιμε πάτερ Αὐξέντιε.Ὡς γὰρ ποτὲ πολεμίους κατήσχυνας,καὶ τῶν δαιμόνων τὸ θράσος ἐνίκησας καὶ κατηύφρανας ἠμᾶς τοὺς πιστῶς σοὶ κράζοντας,ἱκέτευε,δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

Οι Άγιοι Ευστάθιος ο Ρωμαίος και Καλλίνικος

Μαρτύρησαν δια ξίφους,μάλλον στη Ρώμη.






Ο Άγιος Αλέξανδρος και οι μαζί μ'αυτόν 30 Μάρτυρες


Μαρτύρησαν δια ξίφους.(Μάλλον πρόκειται περί επαναλήψεως του ιδίου μάρτυρα με αυτόν που μαρτύρησε με τους Μάρκο,Αλφειό,Ζώσιμο κλπ.).






Οι Αγίες Ειρήνη και Σοφία



Ο Σ.Ευστρατιάδης στο Αγιολόγιό του αναφέρει:"Εις τα υπομνήματα ουδέν περί αυτών σημειούται,ειμή ότι δια μαχαίρας ετελειώθησαν".





Εύρεσις Ιερών Λειψάνων οσίου Νεοφύτου του εν Κύπρω Εγκλείστου (14ος αι.)




Δεν έχουμε λεπτομέρειες για το γεγονός.

Οι Άγιοι Μάρκος ο ποιμένας,Αλέξανδρος,Αλφειός και Ζώσιμος τα αδέλφια,Νίκων,Νέων, Ηλιόδωρος και λοιπές Παρθένες και Παιδιά

Υπήρξαν στα χρόνια του Διοκλητιανού και ηγεμόνα της Πισιδίας Μάγνου (290).Ο Μάρκος ήταν βοσκός προβάτων και γέροντας.Επειδή ομολόγησε ότι είναι χριστιανός,βασανίστηκε φρικτά και στάλθηκε στην Κλαυδιούπολη.Εκεί κάλεσαν τρία αδέλφια, τον Αλέξανδρο,τον Αλφειό και τον Ζώσιμο,από το χωριό Κατάλυτο,για να κατασκευάσουν χάλκινα δεσμά για τον Μάρκο.Όταν όμως άρχισαν να τα κατασκευάζουν,ένιωσαν τα χέρια τους να παραλύουν.Θαύμασαν για το γεγονός και αμέσως ομολόγησαν τον Χριστό. Τότε μαρτύρησαν με φρικτό τρόπο,αφού έριξαν στο στόμα τους βραστό μολύβι και έπειτα τους κάρφωσαν επάνω σε πέτρα.Τον δε Μάρκο,αφού συνέχισαν να τον βασανίζουν φρικτά, τελικά τον αποκεφάλισαν.Τον ίδιο θάνατο είχαν και οι υπόλοιποι Μάρτυρες,Ηλιόδωρος,Νικών και Νέων,μαζί με πολλές Παρθένες και Παιδιά.Όλοι αποκεφαλίστηκαν στην τοποθεσία Μωρομίλιο.

Ο Προφήτης Βαρούχ ο Δίκαιος

Φιλαλήθης και θαρραλέος ο Βαρούχ,έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ.Ήταν γιος του Νηρίου και υπήρξε αφοσιωμένος ακόλουθος και γραμματέας του προφήτη Ιερεμία.Όταν ήταν φυλακισμένος ο Ιερεμίας,ο Βαρούχ έγραψε με υπαγόρευσή του προφητείες,με την εντολή να τις αναγνώσει στο λαό σε ήμερα νηστείας.Αλλά ο βασιλιάς Ιωακείμ,όταν πληροφορήθηκε το πράγμα,αντί να επωφεληθεί από τις νουθεσίες του προφήτη, έριξε το βιβλίο του στη φωτιά.Οι προφητείες όμως εκείνες,γράφηκαν και πάλι.Ο Βαρούχ υπέστη και φυλάκιση, διότι οι Ιουδαίοι τον μισούσαν για τη φιλαλήθη και θαρραλέα του γλώσσα.Τον κατηγορούσαν μάλιστα,ότι αυτός παρακινούσε εναντίον τους τον προφήτη Ιερεμία.Όταν οι Ιουδαίοι κατέφυγαν φοβισμένοι στην Αίγυπτο για τη στάση τους κατά του βασιλιά της Βαβυλώνας,μαζί με τον Ιερεμία πήγε εκεί και ο Βαρούχ.Ραβινιστική παράδοση αναφέρει, ότι αυτός μετά το θάνατο του Ιερεμία επανήλθε στη Βαβυλώνα.Ο Βαρούχ στο ομώνυμό του βιβλίο μέσα στην Αγία Γραφή,προλέγει καθαρά για την ενανθρώπηση του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Απολυτίκιο.Ήχος δ’.Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Προφητικής αξιωθείς λαμπηδόνας,Ιερεμία τω κλεινώ συνεδέθης,και τούτω ομοδίαιτος εγένου σοφέ,όθεν προηγόρευσας,θεηγόρω σου γλώττη, την του Λόγου κένωσιν,εις ανάπλασιν κόσμου,ης μετασχόντες πίστει αληθεί,Βαρούχ Προφήτα,ενθέως τιμώμεν σε.

Ο Άγιος Καλλίστρατος και οι μαζί μ' αυτόν 49 Μάρτυρες

Καταγόταν από την Καρχηδόνα.Οι γονείς του,καθώς και οι πρόγονοί του,ήταν ευσεβέστατοι χριστιανοί.Όταν μεγάλωσε ο Καλλίστρατος,κατατάχθηκε στο στρατό σαν νεοσύλλεκτος.Η "ομίχλη" της σαρκολατρείας που επικρατούσε στο στράτευμα δεν επηρέασε καθόλου τον Καλλίστρατο.Αντίθετα μάλιστα,καλλιέργησε ακόμα περισσότερο τις ευσεβείς συνήθειες του.Μια απ'αυτές ήταν να προσεύχεται κατά τη νύκτα.Αυτό όταν το είδαν οι συνάδελφοι του,τον κατήγγειλαν στο στρατηγό Περσεντίνο (287 μ.Χ.).Αυτός αμέσως τον κάλεσε,και όταν άκουσε και από τον ίδιο ότι είναι χριστιανός,διέταξε και τον βασάνισαν,σκληρά.Κατόπιν,αφού τον έδεσαν μέσα σ' ένα σάκο, τον έριξαν στη θάλασσα. Αλλά με θαύμα ο σάκος σχίστηκε,και δύο δελφίνια έφεραν σώο και άβλαβη τον Καλλίστρατο,στη στεριά. Τότε,49 στρατιώτες που είδαν το γεγονός πίστεψαν στο Χριστό,και αφού έτρεξαν στον Καλλίστρατο,του είπαν:"Πράγματι,είδαμε ότι υπάρχει στ'αλήθεια και είναι μεγάλος ο Θεός σου,ο όποιος και από το βυθό της θάλασσας υπερφυσικά σε έβγαλε.Θα μπορούσε,άραγε,να δεχθεί και εμάς τους ειδωλολάτρες;" Ο Καλλίστρατος τους απάντησε:"Ο δικός μου Κύριος Ιησούς Χριστός,εκείνους που έρχονται κοντά του δεν τους διώχνει.Διότι Εκείνου ο λόγος είναι:"Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι,καγώ αναπαύσω υμάς". Τότε ο Καλλίστρατος κατήχησε όλους αυτούς τους στρατιώτες μέσα στη φυλακή.Ο δε Περσεντίνος,ερχόμενος σε αδιέξοδο από την πίστη τους,όλους τους αποκεφάλισε.

Απολυτίκιο.Ήχος γ’.Την ωραιότητα.
Τω θείω Πνεύματι,περιφραξάμενος,Μάρτυς Καλλίστρατε,λαμπρώς ηρίστευσας,καταβολών τον δυσμενή,σοφία των σων αγώνων όθεν και προσήγαγες,τω Χριστώ ως θυμίαμα,δήμον παναοίδιμον,Αθλητών πιστευσάντων σοι,μεθ'ων υπέρ ημών εκδυσώπει,των ευφημούντων σε εν ύμνοις.

Κοντάκιον.Ήχος δ’.Επεφάνης σήμερον.
Ώσπερ άστρον μέγιστον,έλαμψας κόσμω, τας ακτίνας άπασι,των σων αγώνων εφαπλών,και των θαυμάτων τοις κράζουσι,Χαίροις Μαρτύρων,το κλέος Καλλίστρατε.

Ο Άγιος Πέτρος Πατριάρχης Μόσχας Ιερομάρτυρας

Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.

Οι Άγιοι Μάρκος,Αρίσταρχος και Ζήνων οι Απόστολοι (εορτή Ζήνων)

Ο Αρίσταρχος,είχε τη μεγάλη τιμή να χρηματίσει συνεργάτης του απ.Παύλου,(προς Φιλήμ.α’,23) και συναιχμάλωτός του (Κολοσσ.δ’,10).Κατόπιν διέπρεψε και σαν επίσκοπος Απαμείας στη Συρία.Ο Μάρκος,που δεν είναι βέβαια ο Ευαγγελιστής,χειροτονήθηκε επίσκοπος Βύβλου και έδρασε αποστολικά. Όπως μάλιστα του Πέτρου (Πράξ.ε’,15),έτσι και αυτού η σκιά μόνη όταν έπεφτε στους ασθενείς τους θεράπευε.Ο Ζήνων,είναι ο ίδιος με τον νομικό Ζηνά,που σα γνήσιος και ευδόκιμος εργάτης του Ευαγγελίου,βοήθησε γι'αυτό και στην Κρήτη μαζί με τον Απολλώ. Γι'αυτό και ο Απόστολος Παύλος τόσο συγκινητικά και φιλόστοργα συνιστά στον Τίτο,να τους φροντίσει τόσο πολύ,ώστε να μη τους λείψει τίποτα (Τίτ.γ’.13).Ο Ζήνων, διέπρεψε και σαν επίσκοπος Διοσπόλεως.

Η Αγία Ακυλίνα

Καταγόταν από το χωριό Ζαγκλιβέρι της Θεσσαλονίκης και ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς.Ο πατέρας της όμως, σκότωσε ένα Τούρκο,μετά από φιλονικία μαζί του.Για ν'αποφύγει την τιμωρία του θανάτου,δέχτηκε τον μουσουλμανισμό. Αλλά η μητέρα της έμεινε σταθερή στον Χριστό και κάθε μέρα δίδασκε στην Ακυλίνα την αρετή και την πίστη.Παρά τις επίμονες προσπάθειες του πατέρα της και τις απειλές των Τούρκων,η Ακυλίνα δεν αρνήθηκε τον Χριστό.Όταν την οδηγούσαν στο μαρτύριο την ακολουθούσε και η μητέρα της,που την παρότρυνε σ'αυτό.Η Ακυλίνα ήλεγχε με θάρρος τους Τούρκους και τη θρησκεία τους,με αποτέλεσμα να πεθάνει μαρτυρικά,μετά από πολυήμερο ραβδισμό,στις 27 Σεπτεμβρίου 1764.

Απολυτίκιο.Ήχος πλ.α’.Τον συνάναρχον Λόγον.
Ακυλίναν την θείαν ανευφημήσωμεν,οία θεόφρονα κόρην και Αθληφόρον Χριστού,τη αγάπη γαρ αυτού πίστει ηνδρίσατο, και καθείλε τον εχθρόν,δι'αγώνων ιερών και δόξης τυχούσα θείας Χριστώ τω Λόγω πρεσβεύει,ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Ο Όσιος Σαββάτιος " ο εν Σολοβέτσκη" (Ρώσος)

Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Οσίου.

Η Αγία Επίχαρις

Ήταν από τη Ρώμη στα χρόνια του Διοκλητιανού (298) και συνελήφθη επειδή ήταν χριστιανή από τον έπαρχο Καισάριο.Ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό και βασανίστηκε σκληρά. Συνέτριψαν τα μέλη της με μολύβδινη σφαίρα και στο τέλος την αποκεφάλισαν.




Ο Όσιος Ιγνάτιος ηγούμενος της Μονής Σωτήρος Χριστού της επιλεγόμενης του Βαθέος Ρύακος
Καταγόταν από την δεύτερη επαρχία των Καππαδοκών και υπήρξε στα χρόνια των βασιλέων Νικηφόρου Β’Φωκά (963-969) και Ιωάννη Α’Τσιμισκή (969-976).Από μικρός αφιερώθηκε στον Θεό και πήγε στο Μοναστήρι του Βαθέος Ρύακος (η Μονή αυτή βρισκόταν στην Τρίγλια κοντά στα σημερινά Μουδανιά της Μ.Ασίας).Εκεί έμαθε όλη την ασκητική ακρίβεια από τον Όσιο Βασίλειο (+ 1 Ιουλίου),ηγούμενο και κτήτορα της Μονής αυτής.Ο Ιγνάτιος,επειδή έφτασε σε μεγάλα ύψη αρετής,χειροτονήθηκε Αναγνώστης,κατόπιν Υποδιάκονος,Διάκονος και Πρεσβύτερος.Έπειτα έγινε ηγούμενος της εν λόγω Μονής και επέφερε μεγάλη πρόοδο σ' αυτή,τόσο υλική όσο και πνευματική.Όταν κάποτε οι πολιτικοί άρχοντες θέλησαν να μεταχειριστούν τα χρήματα της Μονής,ο Ιγνάτιος με την αποφασιστική του στάση, προστάτευσε την μοναστηριακή περιουσία.Απεβίωσε στο δρόμο κοντά στο Αμόριο (κατ' άλλους, που είναι και το πιθανότερο,στο Αρμουτλή),όταν κάποτε επέστρεφε από την Κωνσταντινούπολη.Μετά ένα χρόνο το λείψανο του ανακομίστηκε στην αγαπημένη του Μονή, για την οποία τόσο είχε μοχθήσει.


Οι Άγιοι Φιλήμων ο Επίσκοπος και Φουρτουνιανός



Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο των Αγίων.







Η Αγία Γαϊανή
Στους Συναξαριστές δεν υπάρχει κανένα βιογραφικό της στοιχείο,μόνο η φράση "τα νώτα φλεχθείσα τελειούται".(Άλλες πηγές αναφέρουν ότι μαρτύρησε μετά της Αγίας Επιχάρεως).








Οι Άγιοι 15 Μάρτυρες
Οι Άγιοι αυτοί μαρτύρησαν με τον έξης τρόπο: Αφού τους έβαλαν μέσα σ'ένα πλοίο και ξανοίχτηκαν στη θάλασσα,κατόπιν οι ειδωλολάτρες τρύπησαν το πλοίο με αποτέλεσμα να πνίγουν όλοι οι Άγιοι αυτοί.

Η Μετάσταση του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

Αρκετοί είχαν την άποψη ότι ο Ιωάννης δεν πέθανε,αλλά μετατέθηκε στην άλλη ζωή,όπως ο Ενώχ και ο Ηλίας.Αφορμή γι' αυτή την άποψη έδωσε το γνωστό ευαγγελικό χωρίο,Ιωάννου κα’22.Όμως,ο αμέσως επόμενος στίχος κα'23 διευκρινίζει τα πράγματα.Η παράδοση που ασπάσθηκε η Εκκλησία μας είναι η έξης: Ο Ιωάννης σε βαθειά γεράματα πέθανε στην Έφεσο και τάφηκε έξω απ'αυτή.Αλλά μετά από μερικές ήμερες,όταν οι μαθητές του επισκέφθηκαν τον τάφο,βρήκαν αυτόν κενό.Η Εκκλησία μας,λοιπόν,δέχεται ότι στον αγαπημένο μαθητή του Κυρίου συνέβη ότι και με την Παναγία μητέρα Του.Δηλαδή,ο Ιωάννης ναι μεν πέθανε και ετάφη,αλλά μετά τρεις ημέρες αναστήθηκε και μετέστη στην αιώνια ζωή,για την οποία ο ίδιος,να τί λέει σχετικά:"Ο έχων τον υιόν έχει την ζωήν,ο μη έχων τον υιόν του Θεού την ζωήν ουκ έχει".Εκείνος,δηλαδή,που είναι ενωμένος μέσω της πίστης με το Χριστό και τον έχει δικό του,έχει την αληθινή και αιώνια ζωή.Εκείνος,όμως,που δεν έχει τον Υιό του Θεού, να έχει υπ’ όψιν του πως δεν έχει και την αληθινή και αιώνια ζωή.

Απολυτίκιο.Ήχος β’.
Απόστολε Χριστώ τω Θεώ αγαπημένε,επιτάχυναν ρύσαι λαόν αναπολόγητον δέχεται σε προσπίπτοντα,ο επιπεσόντα τω στήθει καταδεξάμενος,ον ικέτευε Θεολόγε,και επίμονον νέφος εθνών διασκεδάσαι,αιτούμενος ημίν ειρήνην και το μέγα έλεος.

Κοντάκιον.Ήχος β’.
Τα μεγαλεία σου Παρθένε,τις διηγήσεται;βρύεις γάρ θαύματα,και πηγάζεις ιάματα,και πρεσβεύεις υπέρ των ψυχών ημών,ως θεολόγος και φίλος Χριστού.

Οι Αγίες Πέντε Παρθένες & Μονάστριες Θέκλα,Μαριάμνη,Μάρθα,Μαρία και Ενναθά

Θανατώθηκαν από τον φιλάργυρο πνευματικό τους πατέρα Παύλο.Είναι οι ίδιες με αυτές της 9ης Ιουνίου.







Η Αγία Χήρα



Μαρτύρησε,αφού θανατώθηκε με μαχαίρι.







Ο Δίκαιος Γεδεών

Είναι γνωστός στην εκκλησιαστική υμνογραφία,που παρομοιάζει τον Χριστό (τη γέννηση του Χρίστου) σαν δροσιά "εν τω πόκω",δηλαδή στο ακατέργαστο πρόβειο μαλλί.






Ανακομιδή της Τιμίας Κάρας του Πρωτόκλητου Αποστόλου Ανδρέου

Η Ανακομιδή των λειψάνων του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέα,έγινε στις 26 Σεπτεμβρίου 1964 από την πόλη της Ρώμης στην πόλη του μαρτυρίου του,την Πάτρα (26/9/1964).