
Στον τόπο αυτό ο Όσιος ζούσε στη μόνωση και διεξήγαγε τους πνευματικούς και ασκητικούς του αγώνες με νηστείες και αγρυπνίες. Κάποιες φορές μετέβαινε και στα πλησιόχωρα χωριά αναζητώντας ψυχές προς τις οποίες έφερνε την παρηγοριά της πίστεως και της ελπίδας.
Όταν τα μέρη εκείνα κατέλαβαν οι Σαρακηνοί, ο Όσιος Θεοδόσιος επανήλθε στην Αντιόχεια, όπου έχτισε μια μικρή καλύβα, στην οποία ζούσε με άλλους αδελφούς. Το Συναξάρι του αναφέρει ότι κοιμόταν στη γη, φορούσε ένα τρίχινο ένδυμα και έφερε στο λαιμό του, στη μέση και στα χέρια του βαριά σήμερα. Ο Θεός που έβλεπε των ασκητικό του αγώνα και άκουγε τις προσευχές του, του χάρισε το χάρισμα της θαυματουργίας.
Ο Όσιος Θεοδόσιος κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη.